๔๓|เวทนา

สิ้นเกิดประเสริฐสุด
เวทนา ถ้ามันแค่ครอบงำทางกาย
ไม่ครอบงำทางใจ
มันก็เกิดทุกข์ทางใจไม่ได้
ทางกายก็เป็นเรื่องของสังขาร
มันก็อยู่ของมันแบบนั้น
เวลามันหายไปก็ไม่ได้หายไปไหน
มันก็อยู่ในกายนั่นแหละ
เวลามันเกิด มันก็เกิดอยู่ที่กาย
ไม่สามารถมองเห็นได้ แต่รู้สึกได้
ถ้าเวทนา มันฝังอยู่ที่ใจ
เวทนากายไม่มี แต่มันอยู่ที่ใจ
เช่น เราโกรธคนนั้น เกลียดคนนี้
ก็ไม่สามารถมองเห็นได้
แต่รู้สึกได้ว่า มันเป็นทุกข์
แต่ก็อาศัยกายอยู่เหมือนเดิม
คือ อาศัยหู อาศัยตา
คือรับเวทนาทางกาย แล้วซึมชับเข้าสู่ใจ
กรรมทั้งหลายเกี่ยวข้องกับด้านภายนอก
ท่านจึงว่าให้ดู
กรรมทั้งหลายจะเข้า
หรือออกก็ผ่าน อายตนะ ๖
อายตนะภายนอก อายตนะภายใน
สรุปแล้วคือ ให้ดูที่ใจ
อายตนะ ๖ มีรูป เสียง กลิ่น รส
ทำให้เกิดยินดี ยินร้ายตาม
อาศัยหู ตา จมูก ลิ้น
ทำให้เกิดอารมณ์ต่างๆ ดี ชั่ว
ไปติดไปข้องทั้งหนัก ทั้งเบา
จึงใช้ปัญญาว่า
ทำอย่างไรจึงจะปล่อยวางได้
เพราะเป็นสมุทัย
ถ้าเราแก้ไขได้ ปล่อยวางได้
ก็ไปได้ แค่นั้นแหละ
ให้พากันวิเคราะห์
๑๖ ก.ค. ๒๕๕๗ ก่อนสวดมนต์เย็น

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *