เป็นบางครั้งบางคราว
แต่อยากทางใจ ไม่มีทาง
ถ้าทำใจได้รู้จักว่าพอ มันจะพอตลอด
ถ้าใจไม่รู้จักพอ มันจะทุกข์ตลอด
เอาคำสอนของพระพุทธเจ้า
มาประเมินดูตัวเอง
ถ้าดี ไม่มีปัญหา
อย่างก้อนอิฐอยู่เมืองอินเดีย
เรายังนั่งเครื่องบินไปกราบไหว้
แต่คนเฝ้าก้อนอิฐอยู่ ไม่เห็นคุณค่า
เหมือนกับเราเฝ้าสังขาร ร่างกาย
ก็ไม่เห็นคุณค่า
ไม่เห็นประโยชน์จากจุดนี้
ประโยชน์ที่จะได้มรรคผลนิพพาน
จากจุดนี้ ไม่เห็นได้
เราอยู่กับทุกข์แต่ไม่เห็นทุกข์
จะเอาประโยชน์จากธาตุขันธ์อันนี้
นำทางสู่มรรคผล ไม่มี
มีแต่บนทุกข์กัน
เราได้ประโยชน์ก็แค่อยู่แค่กิน
กินไปหาความทุกข์ ความลำบากไปเรื่อยๆ