ถ้าเราไม่ดีก็เหมือนเดิม
วันดีแค่ไหนก็ตาม เป็นมงคล มหามงคล
แค่ไหนก็ตาม
เป็นเรื่องของบุคคล
ไม่ใช่เรื่องของวัน เดือน ปี
ว่าฤกษ์ดี ตำรวจจับ ไม่เห็นเขาปล่อย
ว่าวันนี้ดี ติดหนี้สินแบงค์ไม่เห็นเขายกให้
ทำไม จึงว่าฤกษ์ดี ยามดี
เวลาเจ็บไข้ได้ป่วย เวลาดีใจ เสียใจ
ทะเลาะเบาะแว้งกัน เสียชีวิตชีวา
ไม่เห็นมีฤกษ์มียาม
เวลาทำดี หาแต่ฤกษ์แต่ยาม
ให้หมอดูเขากำหนดให้
ไม่ได้เชื่อพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าตรังไว้
กว่า 2500 ปี มาแล้ว่า
ทุกสิ่งอยู่ใต้อำนาจ
ของอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ไม่ได้อยู่ใต้อำนาจของเรา
เราดูพระพุทธเจ้าเป็นแบบอย่าง
เราจะเดินทางไปที่ใดก็อาศัยน้ำมันที่เขา
กลั่นกรองดีแล้วจึงได้ไป
จิตของเราที่กลั่นกรองดีแล้ว
ก็ไปสู่มรรคผลได้ ไม่ติดไม่ข้อง
ทุกสิ่งทุกอย่างมีกรอบ มีเครื่องกำกับ
เสื้อผ้าอาภรณ์ที่เราสวมใส่
ก็อาศัยตะเข็บ จึงจะเป็นรูปเป็นทรงได้
ผู้จะไปดี ต้องมีกรอบของศีลธรรมกำกับ
เป็นเครื่องประเมินตัวเองตลอด
จึงจะไปได้
ถ้าไม่อย่างนั้น ไม่มีทาง