อาศัยทุกข์
มันรู้กันอยู่ทุกคน แต่การกระทำมันน้อย
เรามีโอกาสจะทำช่วงเราอยู่เย็นเป็นสุข
พอเป็น พอไป
ถ้าเราเกิดเจ็บไข้ได้ป่วย
เราจะเห็นคุณค่าของการปฏิบัติ
ไม่ไปวิตกวิจารณ์
ถ้าเราประมาทเลินเล่อ
เราเจ็บไข้ได้ป่วย ใครจะมาช่วยเราได้
จะเกิดวิตกวิจารณ์ทางจิตใจ
มีดมันจะคมจะกล้าได้
อาศัยการทุบการตี ผ่านร้อน
มันจึงจะคมได้
อันนี้ก็อาศัยความทุกข์
ความลำบากเป็นหลัก
เราจึงจะแข็งแกร่ง
ถ้าอย่างนั้นไม่มีทาง
อาศัยการฝึกการฝน
เราสุขหรือทุกข์
ก็อาศัยจิตใจไปให้ความสำคัญ
ถ้าเราไม่หลงอารมณ์เจ้าของ
หลงใจเจ้าของ
เราก็ไม่ไปหลงวัตถุข้าวของ
เราไปหลงตรงนี้ก่อน เราจึงไปหลงพวกนี้