ตามเทศกาลต่างๆ
ถ้าไม่มีพาหนะไป ก็ยาก
ถ้ามีพาหนะพาไป
แต่ถนนหนทางไม่ดี ก็ไปยาก
ถ้าใจไม่ถึง
ถ้าใจถึงแล้ว แม้หนทางไม่สะดวก ก็ไปได้
ถึงช้าหรือเร็ว เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
เหมือนกับเราที่จะไปสู่มรรคผล
ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้
มีศรัทธาก็จริงอยู่
แต่ต้องมีวิริยะ อุตสาหะ
เพียรพยายามด้วย
ถ้าไม่มีวิริยะ อุตสาหะ เพียรพยายาม
ก็ไปยาก
พวกเรามีศรัทธาก็จริง
แต่ขาดการปฏิบัติฝึกฝน
ขาดการชำระสะสางสิ่งที่เรายึดมั่นถือมั่น
ก็ยากที่จะไปได้
ท่านจึงสอนให้ปล่อย ให้วางทางอารมณ์
เราติดเราข้อง ก็เพราะอารมณ์ผูกมัดจิตใจ
เพราะอารมณ์นี้แหละ
ผูกมัดจิตใจเราอยู่
ไม่มีที่สิ้นสุด
ไม่รู้กี่ภพ กี่ชาติ