๕๗|(๑) สงบไม่ได้ ก็ให้พิจารณา

สิ้นเกิดประเสริฐสุด
อย่างที่พวกเรามานั่งภาวนากันนี้
กายมันสงบได้ วาจามันสงบได้
แต่ใจไม่สงบง่าย มันปรุง มันแต่ง
มันฟุ้งมันซ่าน
ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
อยู่กับอย่างอื่นเป็นส่วนมาก
เราจึงว่า จิตไม่สงบ
เมื่อมันไม่สงบ เราก็อ่านตำรากันละทีนี้
อ่านอะไร อ่านสังขาร ร่างกาย
อ่านความไม่เที่ยง
อ่านจิต อ่านใจ กับสังขารร่างกาย
สักวันหนึ่ง เราจะอาศัยอะไร
มันสงบไม่ได้อย่างหนึ่ง ก็เอาอย่างหนึ่
เหมือนเขาค้าขาย ขายสินค้าตัวนี้ไม่ได้
ก็ขายตัวอื่น
ร้านค้าขาย จึงไม่มีสินค้าตัวเดียว
ของใช้สอยของเรา ก็ไม่มีชนิดเดียว
มีหลายสิ่งหลายอย่าง
เหมาะสมกับที่เราจะใช้เวลาไหน
พูดถึงเราจะเอาความสงบไม่ได้
เราก็พิจารณา
ให้อยู่กับเรื่องของเจ้าของ
ให้อยู่กับเนื้อกับตัว
ไม่ได้อย่างหนึ่ง ก็ให้เอาอย่างหนึ่ง
วิเคราะห์ดู ศึกษาดู พิจารณาดู
จะให้มันเกิดเองแบบว่า
เป็นมหาสติ มหาปัญญา
มันเกิดไม่ได้ ก็ให้เอาอย่างอื่น
๑๒ ส.ค. ๒๕๕๗ ก่อนสวดมนต์เย็น

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *