๕๗|(๔) สงบไม่ได้ ก็ให้พิจารณา

สิ้นเกิดประเสริฐสุด
ท่านจึงว่าไม่ได้อย่างหนึ่ง ก็เอาอย่างหนึ่ง
อย่างเราทำบุญให้ทาน ไม่ได้สม่ำเสมอ
เราก็รักษาศีล
เรารักษาศีลไม่ได้สม่ำเสมอ เราก็ภาวนา
เกื้อกูลกันอยู่แบบนี้
เป็นเรื่องของเรา
เหมือนเรารับประทานอาหาร
ก็ต้องมีข้าว มีกับ
จะมีแต่กับข้าว ก็ไม่ได้
มันต้องมีเกื้อกูลกันอยู่แบบนี้ตลอด
ท่านจึงว่า ทาน ศีล สมาธิ ปัญญา
ต้องเกื้อกูลกัน โยงกันไปหมด
ก็ให้พิจารณา
เป็นช่วงๆ ไป
ขึ้นอยู่กับเราที่จะวิเคราะห์
จะอ่านรูปธรรม นามธรรม ให้ผ่านตรงนี้
ส่วนมากเราขี้เกียจอ่าน
ขี้เกียจปฏิบัติ ขี้เกียจวิเคราะห์
ขาดสติ มันก็ปรุงแต่งเรื่อยเปื่อยไป
เรามาคิดปรุงแต่ง อยู่กับเรื่องของเรา
มันก็คิดปรุงแต่ง เหมือนกัน
แต่มันเป็นประโยชน์มากกว่า
เราคิดปรุงแต่งเรื่องข้างนอก
เราปรุงแต่งเรื่องของเรา
อยู่กับอวัยวะทุกส่วนของร่างกายเรา
เรียกว่าดู สกลกาย
ท่านจึงว่า พิจารณาอสุภะ
๑๒ ส.ค. ๒๕๕๗ ก่อนสวดมนต์เย็น

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *