๓๕|สัจจะ-อธิฐาน

สิ้นเกิดประเสริฐสุด
สิ้นเกิดประเสริฐสุด
การตั้งสัจอธิษฐาน ก็ต้องรักษา
ถ้าไม่รักษามันก็ทับเราเอง
เหมือนเรา ไม่รักษาคำพูด
จะให้คนอื่นเชื่อถือ เขาก็ไม่เชื่อถือ
เป็นคนไม่มีหลัก ไม่มีเกณฑ์
พูดถึงพระก็เหมือนกัน ต้องตั้งสัจอธิฐาน
ให้เอาพระธรรมวินัย
เป็นศาสดา เป็นแม่บท
ถ้าเราไม่ปฏิบัติตาม ก็ลวงโลกเขา
และก็ลวงเราด้วย
ไม่มีหิริโอตตัปปะ ก็เป็นเรื่องของเรา
เหมือนเราไม่รักษาทรัพย์สิน
ทรัพย์สินจะคุ้มครองเราได้อย่างไร
ไม่มีทาง
อาหารการกินเราไม่รักษา
มันก็บูด ก็เน่าเสียหาย
ขนาดเรารักษาไว้
ก็ยังต้องวิเคราะห์อยู่ว่า เป็นคุณหรือโทษ
ธรรมทั้งหลาย ท่านตรัสไว้ดีแล้ว
หากเราไม่รักษา ก็เป็นโทษแก่เราเอง
ไม่ได้เป็นโทษแก่บุคคลอื่น
การปารณาต่อกัน มาอยู่ร่วมกัน
ไม่ระแคะระคาย มีสูง มีต่ำต่างกัน
ไม่มองกันในแง่ร้าย
เราไม่ได้มามุ่งในแง่นั้น
เรามามุ่งหาอรรถหาธรรม ให้พิจารณา

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *