ไม่มีทางจะทำได้
ทำบุญให้ทานเป็นเรื่องวัฒนธรรม
แต่ก็ทำไมได้ ถ้าเราไม่มีศรัทธา
แต่ถ้าเรามีศรัทธา ก็ไม่มีปัญหา
เปลือกหุ้มเนื้ออยู่แล้ว
มีศรัทธาก่อน ปฏิบัติก็จะเห็นผล
ต้องอาศัยศรัทธาก่อน
จึงว่าศรัทธาเป็นเปลือก ให้เราเลื่อมใส
แต่ว่าขาดการปฏิบัติ ขาดสติ
ขาดการกระทำ ก็ยากที่จะเกิดผล
ทำน้อย อยากได้มาก มันก็ไม่เป็นไป
หากทำมาก
เหมือนญาติโยมลงทุนเกินฐานะ
การบริหารจัดการไม่ดีพอ ก็ขาดทุน
ล้มละลายไป ก็มี
เป็นเรื่องของเรา ทำให้มาก บริหารให้ดี
ใจเราก็เหมือนกัน
อย่างพระเณร อดนอน ผ่อนอาหาร
เพื่อให้เขานิยมชมชอบ
มันก็เป็นโทษ แทนที่จะเป็นคุณ
แต่ถ้าทำเพื่อฆ่ากิเลส ตัณหา ท่านส่งเสริม
เพราะหวังหนีจากทุกข์
แต่ถ้าหวังให้เขานิยมชมชอบ
หวังอามิส หวังอติเรกลาภจากเขา
ก็เป็นโทษ ให้พิจารณาเอา ศึกษาเอา
๒๐ เม.ย. ๒๕๕๘ ก่อนฉันจังหัน